कथा की व्यथा तुमची आमची..
मोना- " अहो ऽ ऐकलंत का ? जरा ऐकाना,जरा माझ्याकडे एकदा पहाना.मी कशी दिसतेय.जराशी जाड झालीयेना मी. त्या रेश्मा एवढी तर जाड नाहीयेना.काल ती राशी आली होती. किती सिलम आणि ट्रीम झालीय आणि कपडे ही अगदी तसेच. मस्तच फिटींगचे घातले होते.मला पण आवडतात तसे कपडे घालायला.अहो तुम्ही ऐकून न ऐकल्यासारखे का करतायेत.पेपर वाचतायेत.मॅडम रागारागाने तावात येऊन तो पेपर बाजूला करत.एक दिवस पेपर नाही वाचला तर काय बिघडत नाही.माझं जरा ऐका ना ! मी काय म्हणतेय, याकडे नेहमीच दुर्लक्ष्य करता हं तुम्ही ! आरश्यात पहात असताना अचानक मोनाला जणू साक्षात्कार होतो आपण जाड होत चालल्याचा."
मंगेश - " अगं, मोना ,तू आहेस तशी छान आहेस गं.नको त्या फंदयात पडू नकोस तू .कोणाचं ऐकू ही नकोस. आपण खात्या पित्या घरची माणसं.कशाला व्हायचंय तुला स्ट्रिम आणि ट्रिम. तू आहेस तशीच आवडतेस मला. मी काय म्हणतो मला एक कप चहा देना. तुला माहितेय चहा पिऊन फ्रेश झाल्या शिवाय मला काही एक सुचत नाहीना ऐकवत नाही.तेंव्हा प्लीज तू जरा चहा बनव ना लवकर. हा पण ते अद्रक टाकायचं विसरू नकोस हं. दुध कमी टाक आणि चांगला उकळवून कडक चहा बनव.पातेलं ठेवलं चहाचं की लगेच उतरवायची घाई करू नकोस. आणि हो आणखी एक विसरलोच की दुध तापवूनच टाक निरश्या दुधाच्या चहाचा वास येतो. बोलता बोलता मंगेश मनातल्या मनात म्हणाला नाहीतरी लग्न झाल्यापासून कुठे चांगला चहा बनवलायस तू पण तुझ्यासमोर तोंड उघडणार कोण."
मोना -- चहाचं आदण गॅसवर ठेवत ,मोना ,हे बघा तुम्हीं माझं ऐकत ही नाही. आणि उठल्यापासून मला नावं ठेवायला तयार. मी काय म्हणते.आज कोरा लिंबू टाकुन चहा बनवू का ? नाहीतर असच कोरा चहा बिन दुधाचा कमी साखर टाकून वजन कमी करायला तेवढीच मदत. तुमचं पोट बघा किती वाढलंय.गोल गरगरीत चेंडूसारखं. जरा गोड धोड खायचं आवरतं घ्या.आणि तुमचा काय तो पिझ्झा का पिज्जा आणि ते इंडियन बर्गर वडापाव मला तर बाई ते ब्रेड चे पदार्थ अजिबात आवडत नाही.चावता चावत नाही गिळता गिळत नाही. तुम्ही कसे काय खाता बुवा तुम्हालाच माहीत.
मंगेश -- "हे बघ मोना, मला काही डायबिटीस वगैरे नाही.की कुठला रोग.तू नाॅर्मलच रोजच्या सारखा चहा बनवून दे. नाहीतर तू पाण्यासारखा पाणचटच चहा नेहमी बनवतेस. तरी मी गुपचूप पितो.आणि माझ्या पिज्जा बर्गरचं तर तू बोलुच नकोस. तू आधी ते रोज मुलांना बाहेरचं चिकन लाॅली पाॅप आणि बटर चिकन ,चिकन तंदूर मागवायचं कमी कर. नाव मुलाचं पण तुच ताव मारतेस. उरलं सुरलं सगळा फडशा पाडतेस. "
मोना - " चहाची कपबशी टेबलावर दणकण ठेवत हे बघा, प्यायचं तर प्या नाहीतर नका पिऊ तसच बसा." हवा तसा तुमच्या हातानी बनवा. मला पण बनवून दया.नाही तर रोज सकाळी कोपऱ्यावरच्या त्या नानू चहावाल्याकडून पिऊन या. मलाही तेवढाच आराम. एक दिवस लग्न झाल्यापासुन कधी निवांत असा मिळला नाही.रोज उठलं की दिवस उगवायला काम चालु ते रात्रीला अंथरूणावर अंग टेके पर्यत चालुच."
मंगेश- "अगं,हो ऽ हो ऽ जरा हळु , कपबशी फुटेल. चहा सांडेल अंगावर .त्यापेक्षा ते चांगला चहा शिकवण्याचे , पोहे बनवण्याचे क्लासेस असतील तर करना.ते हिपहाॅप, सालसा डान्स क्लास करण्यापेक्षा."
मोना - "अय्या ! तुम्ही पण ना इकडून तिकडून माझ्या क्लासवरच येता हं. बरं झालं आठवण केली. क्लासवरून आठवलं.मी काय म्हणत होते मघाशीचा विषय अर्धवटच राहिला.तर मी काय म्हणत होते.ती राशी आहेना राशी तीने जीम लावली होती. ती पण अशी तशी नाही ती जीम नविन निघालीय ना निशाज वेट लाॅस मधे जाते ती आणि स्पेशल डायएट शीन असते आणि जीममधे ते व्यायाम करून घेणारे काय ते ट्रेनर असतात.आणि ते डायट प्लॅन पण देतात. व्यायाम करून घेतात.काय तो डाएट प्लॅन त्यात मैदयाचे पदार्थ खायचे नाही.चहा बिनसाखरेचा प्यायचा फ्रेश ज्युस विदाऊट शुगर .ते कॅन्ड मधले ज्युस नाही हा प्यायचे आणि मग हवं तर त्या बरोबर डायट ज्युस ओटस आणि पावडरी पण मिळतात वजन कमी करायच्या. ती माझी एक मैत्रीण आहे ती करते त्याचं मार्कटिंग. मी पण करावा म्हणते.दोन तोन महिन्याचा कोर्स . नाष्टयाचं डीश पुढे करत..एक प्लेटभरून उकडलेली मुग मटकी तिखट मीठ लावलेली म्हणाली.
मंगेश -- " अगं ! मोना ,हे काय उकड नुसती.मूग नं मटकी कोथींबीर मला ओला नारळ किसलेला पेरून बनवलेले शेंगदाणा दाळे टाकलेले कांदा-पोहे बनव नेहमी प्रमाणे असला नाष्टा नको."
मोना -- अहो पण मी हेच बनवलंय आज हेच खायचंय. मला चालायला जायचंय.आणि नंतर जीम मधे. येताना चिकन घेऊन येते. (चिकन म्हटलंयावर जरासं बरं वाटलं मंग्याला.) हो पण फक्त शिजवलेली उकड.प्लेन सुप. मसाला नाही.आता मात्र मंगेश रावांचा चेहरा पूर्ण पडलेला असतो.
तितक्यात सोनू येते...हे माॅम डॅड मला पण ....काय गं मला पण...सोना...
सोना -- आई , तुझ्याबरोबर मी पण येणार जीमला. आणि मम्मा डॅडा आपण जिमची शाॅपींग करायला कधी जायचं.
मंगेश - अगं सोना तू पण हे काय नविन...
(तितक्यात सनी येतो..)
सनी-- बाबा मी ही उदया पासून जाॅगिग ला जाणार आहे ....मला ही ते वाॅच, हेल्थ टाईमर ,नविन शूज आणि टि शर्ट ,ट्रॅक पॅन्ट, सगळं हवंय.आणि नविन सायकल ही हवीय .जुन्या सायकलचा स्पिड ही कमी झालाय.
मोना -- आणि मला ही नविन जीम सुट , स्पोर्ट शुज आणि ते टाईमर आणि नविन बॅग व नॅपकिनस सगळं हवंय..तिच्या आवाजात आवाज मिसळत सोना ही ...
सोना - आणि मला ही हवे आहेत नविन स्पोर्ट शूज आणि जीम सुटस.
मंगेश -- अरे मुलांनो, बापरे हे काय नवीनच सगळं.
ऐकतोय डोक्याला हात लावत.ही जीम आणि फिटनेसच खुळ डबलच खर्चिक आहे की. काही खरं नाहीये. मुलांनो आहे तसं जे करायचं ते करा.आहे त्या परिस्थितीत मी काहीही नविन घेऊ शकत नाही. ना वीस वीस तीस तीस हजार रूपये जीम लावायला देऊ शकतो.आता मात्र सगळ्यांचेच चेहरे पडले. सगळेच शांतपणे बसुन राहिले. तुम्हीं फिटनेस साठी. जीम ला जाता की.लोंकाना दाखवण्यासाठी फॅशन म्हणून.नाहीतर आजकाल कशाचाही दिखावाच जास्त. कानात हेडफोन लावून गाणे ऐकत वाॅक करणे ठिक आहे.पण जीम मधे एक्सरसाईज करताना सेल्फी. फोन हातात.चालताना ही मोबाईल वर बोलणं चालुच कसले हे व्यायाम. आणि डायटचे प्रकार.
आजोबा सकाळी लवकर उठले होते.पेपर वाचत सोफ्यावर एका कोपऱ्यात शांत पणे बसुन होते. अधुनमधुन पेपर मधुन डोकं काढुन टेबलाकडे डोकावत व मधेच मिश्किलपणे हसत परत पेपर वाचण्यात मग्न होत. मात्र त्याचं सगळं लक्ष्य डायनींग टेबल समोरच्या खुर्चीत बसलेल्या मुलाच्या व सुनेच्या बोलण्याकडे होते म्हणण्यापेक्षा त्यांचे बोलणे आपोआपच त्यांच्या कानावर पडत होते.
आजोंबानी पेपर वाचता वाचता खाली ठेवला त्यांनी मुलांना आपल्याजवळ बोलवले.सुनबाई कडे एक कटाक्ष टाकला आणि म्हणाले मुलांनो आमच्या वयात ना वेगवेगळे नाष्टयाचे प्रकार नव्हते ना.जेवनाचे असे थाटमाट.अगदी साधं गरमागरम जेवण वरण-भात , भाजी-पोळी, चपाती ,तूप लोणचं कधी तरी पापड. कधीतरी गोड शिरा तो ही काहीतरी विशेष असेल तरच.मेथी , शेपू, पालक,चुका ,तांदुसा अश्या पालेभाज्या अगदी आईने तव्यावर मीठ मसाला टाकुन परतलेल्या मोठ्या चवीने खायचो. वेळेवर चहा नाष्टा असा प्रकार मला माहित नाही पण सकाळी आठ नऊ वाजता दुपारी एक दोन व संध्याकाळी सात आठला जेवण होऊन नऊ वाजेपर्यंत ढाराढूर झोपायचो आम्ही.शाळा मग दुपारी संध्याकाळी मैदानी खेळ खेळायचो. हाच व्यायाम .हाफ पॅन्ट शर्ट दोन जोडी कपडे.रोज एक घालायचो.
स्वच्छ सुटसुटीत कपडे .पायाला आराम देणारी रोजची चप्पल हवी. आणि विशेष म्हणजे मोकळी हवा आणि निसर्गरम्य ठिकाण एखादा बगीचा, जाॅगिग पार्क असले म्हणजे झाले फिरायला. फळं ड्रायफ्रुटस खा.भरपूर पाणी प्या,आईच्या हातचं जेवण आवडीने वेळेवर खा.वेळेवर झोपा आणि वेळेवर ऊठा. गप्पा मारा बोला आवडीचे खेळ खेळा पहा कुठल्याही जीमची आणि वजन घटवण्याच्या प्रक्रियेची गरज पडणार नाही.आपोआप वजन कमी होईल. त्यासाठी खास वेळ ही दयावा लागणार नाही.सगळेच आनंदाने राहुयात..चला खूप वेळ झाला कामाला लागूया.मंगेश मोठ्या समाधानाने बाबांकडे पहात होता. मोना नी तोपर्यंत कांदा पोहे बनवून आणले.सर्वांनी हसत-हसत कांदा-पोहयावर ताव मारला.
-सौ. तनुजा ढेरे
ठाणे
